Гэта чарговы майстар-клас па ляльках, арганізаваны сябрамі ГМКГА “Талака”. Маршалак “Талакі” Марыся Тульжанкова распавядае:

- Такія лялькі рабілі не столькі для таго, каб гуляць з імі, колькі дзеля аховы чалавека.

Ляльку-“Падарожніцу” рабіла звычайна маці свайму сыну альбо жонка мужу, выпраўляючы ў дарогу, каб ім на шляху спрыяла ўдача. У ляльчыну торбачку звычайна клалі збожжа ці нейкія крупы, зямлю з-пад ганку сваёй хаты. Збожжа і крупы клаліся, каб уладальнік лялькі ў дарозе не галадаў, бо шлях быў доўгі і ісці даводзілася пешкі. Сёння гэта можа таксама быць актуальна. Яе можна, напрыклад, пакласці ў машыну перад лабавым шклом на пярэднюю панэль, каб уладальніку машыны не сустракаліся на шляху злодзеі. “Падарожніца” можа быць своеасаблівым анёлам-абаронцам. Яна невялічкая, яе можна пакласці ў торбу ці кішэню, адпраўляючыся ў дарогу. Вельмі важна такія лялькі рабіць са станоўчымі эмоцыямі, з пазітыўнымі думкамі.